Week 4: Blauwogen

Deze week weinig tekst. Gewoon twee foto's van onze blauwogen.

f1.8 * ISO 500 * 1/500 * 50mm



f1.8 * ISO 500 * 1/640 * 50mm

Week 3: Zijaanzicht

Week 3 en ik speel nu al vals. Ten eerste is dit berichtje helemaal niet op 20 januari geschreven omdat ik in de eerste maand al een paar weken achterloop. Ten tweede is de foto van Mare stiekem uit week 2 en die van Morris uit week 4. Oh well, ik ben in ieder geval wel veel met de camera bezig en daar ging het me uiteindelijk allemaal om.

Januari. Sneeuw. Veel sneeuw. Morris zit met een dikke grijns achter zijn zus op de slee. Mare kijkt me met grote, waterige ogen aan. Ietwat beteuterd. Beschuldigend haast. Is dit nu leuk? In de kou op wat houten latjes zitten? Mare voelt zich binnen meer op haar gemak. Als een klein aapje (Maartje Apestaartje) vliegt ze door het huis en klautert ze overal op. Lopen? Neh, dat doen aapjes niet. Daarom van Mare een binnenfoto en van Morris een buitenfoto. Wel allebei een (semi) zijaanzicht. En een serieuze blik.

f1.8 * ISO 1000 * 1/800 * 50mm

f4 * ISO 400 * 1/400 * 70mm

Week 2: Een ander perspectief

Aan tafel en in bad. Het blijven de beste plekken in huis om een fatsoenlijk plaatje te schieten. Voor de variatie een ander perspectief. Voor de foto van Morris ben ik op de tafel geklommen. Tot grote hilariteit van de kinderen. Het enige nadeel is dat Morris nu ook iedere dag op tafel wil zitten om zijn boterham te eten. De foto van Mare heb ik genomen, balancerend tussen de leuning van de bank, de schouw en het bijzettafeltje. Op de bank klauteren deden de kinderen toch al, dus dat is het probleem niet. En een foto in de woonkamer maken kan ik nu van mijn lijstje afstrepen!
 


f4 * ISO 1600 * 1/60 * 70mm



Week 2: Badrituelen

Januari. Grijs en druilerig weer. We dragen onze pyjama's tot drie uur 's middags, bedekken de vloer met een laag duploblokken en gaan in bad. Lang. Warm. Tot we gerimpelde vingers hebben. Meestal gaat dat er gemoedelijk aan toe. Morris vult het bad tot de rand en drinkt kopjes badwater. Hoe harder ik zeg dat ik het smerig vind, hoe harder hij moet lachen. Mare pakt wat ze pakken kan en speelt met alles wat haar kant op komt drijven. Soms is er strijd om een zeer gewilde badeend. Zie Mare.



f4 * ISO 1000 * 1/100 * 70mm

Week 1: Boys will be boys

En ik maar denken dat ik geen mooie foto van Morris had. Tot ik me de serie foto's herinnerde die we in safaripark de Beekse Bergen maakten. Weliswaar vorig jaar, maar het was afgelopen maandag. Deze week dus.

Morris en Merijn waren vooral gecharmeerd van de speeltuin, de grote stokken die je op het terrein kon vinden en de renbaan waar je harder kon rennen dan een leeuw. Die dieren? Mwah, niet zo interessant. Mare vond alles wel best, zolang ze haar roze koek maar kreeg. En neef Merijn op het meerijdplankje voor haar neus, dat was ook wel een leuke traktatie. 

Toch waren beide jongens even geboeid door de dieren. Bij de leeuwen drukten ze hun neuzen tegen het glas. Even. En daarna moest er weer gerend worden. Boys will be boys.

Week 1: Kill your darlings

Probleem. Een foto per week plaatsen is nog zo gemakkelijk niet. Want van Mare heb ik er tien (en nu moet ik dus kiezen) en van Morris heb ik wel foto's, maar die zijn het allemaal net niet.

Ik begin met een foto van Mare. Aan de eettafel, dat wel, maar het is de eerste week, dus ik maak het mezelf nog niet zo moeilijk. Ze heeft net een boterham met aardbeienjam op en is hier aan het oefenen met het zeggen van 'oh, oh, oh' met een uiterst vermakelijk snoetje. En vooruit, omdat ik het niet kan laten, ook nog wat outtakes. Kill your darlings, iets waar ik wat beter in moet worden! ;) Nu nog een mooie foto van Morris zien te schieten!

52 keer 2

Dit jaar doe ik aan leuke voornemens. En een van mijn leukste voornemens heeft met fotografie te maken. Ik fotografeer veel en graag. En altijd hetzelfde onderwerp.

Morris, een dromerige jongen van drie. Met een flinke bos blond haar en een groot hart. Hij houdt van het leeggooien van bakken duplo, stapels boeken lezen op zijn leesstoel, noodles eten en samen boodschappen doen. En Mare, een eigenwijsje van bijna anderhalf. Een klein popje met de allermooiste blauwe ogen die je ooit hebt gezien. Gek op haar babypop, het achternazitten van de poes, door de gang sjezen met haar grote broer en alles wat zoet is.

Duizenden foto's heb ik al gemaakt. Vaak aan tafel, als de kinderen onder de jam of pastasaus zitten. Of in bad, met een baard van schuim. Want in de eet- en badkamer schijnt de zon. En dan krijg ik die ogen met volle wimpers zo mooi scherp op de foto. Dit jaar wil ik mijn grenzen verleggen. Niet meer vertrouwen op de semi-automatische stand van de camera, maar uitvinden hoe dat ding nu echt werkt. Dit blog is een stok achter de deur om daadwerkelijk wat met dat voornemen te doen. Om te ontdekken wat mijn camera kan, en vooral wat ik zelf kan.

Iedere week plaats ik een foto van Morris en een foto van Mare. 52 keer 2. En misschien nog wat meer als ik de smaak te pakken heb. En wie weet heb ik dan aan het einde van het jaar wat meer geleerd over fotografie. En zo niet, dan hebben we in ieder geval de foto's nog! :)